Η θεραπεία των ρήξεων μηνίσκου σε τραυματισμένους εργαζόμενους συνδέεται με λιγότερο ευνοϊκά αποτελέσματα και μεγαλύτερη χρήση των υπηρεσιών υγείας.
Ο DiPaola διατύπωσε την υπόθεση ότι ασθενείς που λαμβάνουν την εργατική αποζημίωση λόγω υποβολής τους σε αρθροσκοπική μηνισκεκτομή μπορεί να έχουν άριστα αποτελέσματα αποκατάστασης με αξιοποίηση μεθόδων αποκατάστασης λιγότερων από τους εθνικά προτεινόμενους βάσει πάθησης.
Στη μελέτη εξετάστηκαν τα αρχεία 155 τραυματισμένων εργαζομένων οι οποίοι είχαν υποβληθεί σε πρωτογενή αρθροσκόπηση 164 μηνισκεκτομών τουλάχιστον ένα έτος μετά την ολοκλήρωση της ασφαλιστικής διαδικασίας (claim closure). Ο χρόνος για την πλήρη επιστροφή στην εργασία και ο αριθμός των μετεγχειρητικών επισκέψεων φυσικοθεραπείας συγκρίθηκαν μεταξύ της ομάδας μελέτης (ανεξάρτητο πρόγραμμα άσκησης) και της ομάδας ελέγχου (παραδοσιακή φυσικοθεραπεία). Η παραδοσιακή θεραπευτική αγωγή υλοποιήθηκε μέσω γραπτής παραπομπής που ανέφερε γενικούς στόχους (εύρος κίνησης γονάτου, δύναμη και λειτουργικότητα) και υποδεικνύει ένα μέγιστο αριθμό επισκέψεων που πρόκειται να ακολουθήσει ο πάσχον. Οι ασθενείς στην ομάδα μελέτης έλαβαν γραπτή παραπομπή που προσδιόριζε τον ακριβή αριθμό των επισκέψεων που εγκρίθηκαν, ένα κουτί που περιείχε τον εξοπλισμό άσκησης, ένα φυλλάδιο που επεξηγούσε είκοσι πέντε ασκήσεις, και ένα καθορισμένο πρωτόκολλο αποκατάστασης που περιέγραφε τη φιλοσοφία (υποκειμενική άποψη και λειτουργικά αποτελέσματα, και συγκεκριμένους εβδομαδιαίους στόχους). Ο μέσος αριθμός επισκέψεων φυσικοθεραπείας ανά ασθενή ήταν 40% χαμηλότερος στην ομάδα μελέτης από ό,τι στην ομάδα ελέγχου (p<0.001). Δεν υπήρχε διαφορά μεταξύ της ομάδας μελέτης και ομάδας ελέγχου σε σχέση με το ποσοστό μόνιμης μερικής αναπηρίας (0% vs. 4.3%, p=0.076). Μετά από αρθροσκοπική μηνισκεκτομή, δεν υπήρχε σημαντική διαφορά μεταξύ της ομάδας μελέτης και ελέγχου όσον αφορά το χρόνο επιστροφής σε ενασχόληση μερικού (ελαφρύτερη) και πλήρους ωραρίου, χρόνο ολοκλήρωσης της ασφαλιστικής διαδικασίας, ή το ποσοστό της αναπηρίας.
Η μελέτη περιλάμβανε μια ομάδα ελέγχου των ασθενών που αντιμετωπίστηκαν με ένα πιο παραδοσιακό ανοικτό πρόγραμμα φυσικοθεραπείας μετά από χειρουργική επέμβαση. Στην ομάδα ελέγχου, η θεραπεία συνεχίστηκε με βάση τις συστάσεις των φυσικοθεραπευτών οι οποίες συστάσεις τροποποιούνταν ανάλογα με τα σχόλια των ασθενών. Στην ομάδα μελέτης, πρόσθετες επισκέψεις πέρα από την αρχική συνταγή ήταν περιορισμένες και καθοδηγούνταν προσεκτικά από το γιατρό. Οι συγγραφείς καταλήγουν πως η εφαρμογή ενός δομημένου πρωτοκόλλου άσκησης φαίνεται πολλά υποσχόμενη μέθοδος για τη μείωση των συνεδριών φυσικοθεραπείας που χορηγούνται από τις εθνικές επιτροπές, χωρίς να επηρεάζει αρνητικά την ανεπάρκεια και τα ποσοστά αναπηρίας για τους ασθενείς που λαμβάνουν την αποζημίωση των εργαζομένων όταν υποβάλλονται σε αρθροσκοπική μηνισκεκτομή.
Στην αποκατάσταση οι ασθενείς που λαμβάνουν εργατική αποζημίωση αποτελούν μια μοναδική πρόκληση. Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε τις απαιτήσεις της εργασίας του ασθενούς, τη δυνατότητα του εργοδότη να τροποποιήσει τις απαιτήσεις εργασίας κατά την επιστροφή του ασθενούς στην απασχόληση, και το κίνητρο του ασθενούς να επιστρέψει στην εργασία. Η καθυστέρηση της επιστροφής στην εργασία, τα φτωχότερα υποκειμενικά αποτελέσματα, και η αυξημένη χρήση φυσικοθεραπευτικών συνεδριών με τα συναφή έξοδα τους έχουν αναφερθεί ποικιλοτρόπως στην αποκατάσταση ορθοπαιδικών παθήσεων, συμπεριλαμβανομένης της μερικής μηνισκεκτομής.
Ο Di Paola στο άρθρο του παρουσίασε μια καινοτόμο προσέγγιση. Με την αύξηση του κόστους της υγειονομικής περίθαλψης στην κοινωνία μας, πρέπει να αξιοποιούμε κάθε ευκαιρία για να χρησιμοποιούμε τα χρήματα της υγειονομικής περίθαλψης πιο αποτελεσματικά. Περιστασιακά, θα πρέπει να πάρουμε δύσκολες αποφάσεις σχετικά με το πότε και εάν αξίζει να δαπανηθούν χρήματα για πολύ δαπανηρές θεραπείες. Ευτυχώς, όταν η ευκαιρία εξοικονόμηση χρημάτων χωρίς προφανή δυσμενή επίδραση στην ανεπάρκεια ή ανικανότητα των ασθενών παρουσιάζεται, θα πρέπει να εξετάσουμε την πιθανότητα. Ο συγγραφέας μας απέδειξε ότι η χρήση περιοριστικών θεραπευτικών οδηγιών που σχετίζονται με ένα πρόγραμμα ασκήσεων στο σπίτι μπορούν να μειώσουν τις δαπάνες υγειονομικής περίθαλψης για τους ασθενείς που υποβάλλονται σε αρθροσκοπική μερική μηνισκεκτομή με καμία ανησυχία όσον αφορά την ανεπάρκεια ή την αναπηρία τους. Πρέπει να αναγνωριστεί ότι το ακριβές πρωτόκολλο μπορεί να μην είναι η μόνη οδός για την επίτευξη αυτού του στόχου. Ωστόσο, θα πρέπει να ενεργοποιήσει τον καθένα μας ότι αξίζει η προσπάθεια για μείωση του κόστους της υγειονομικής περίθαλψης χωρίς σαφή κίνδυνο για τον ασθενή.
- March 21, 2012, Disability, Impairment, and Physical Therapy Utilization After Arthroscopic Partial Meniscectomy in Patients Receiving Workers’ Compensation John Di Paola, MD The Journal of Bone & Joint Surgery. 2012; 94:523-530
- Commentary on an article by John Di Paola, MD: “Disability, Impairment, and Physical Therapy Utilization After Arthroscopic Partial Meniscectomy in Patients Receiving Workers’ Compensation” Mark R. Hutchinson, MD The Journal of Bone & Joint Surgery. 2012; 94:e38 1-1
