Αναδημοσιεύουμε ένα ενδιαφέρον άρθρο από το www.myoskeletiko.com
Η εικόνα μιας ηλικιωμένης κυρίας ή ενός ηλικιωμένου κύριου με μπαστούνι είναι κάτι το οποίο βλέπουμε πλέον πολύ σπάνια στους δρόμους μιας πόλης. Οι λόγοι είναι πολλοί, κοινωνικοί και ψυχολογικοί από την πλευρά του ασθενούς αλλά φαίνεται ότι και εμείς οι γιατροί δεν έχουμε πειστεί για την χρησιμότητα του μπαστουνιού ή της βακτηρίας όπως ονομαζοντανε παλιά.
Πρόσφατα μια εργασία των Jones και συν (1), που δημοσιεύθηκε στο Annales of Rheumatic Diseases, ήρθε να ανατρέψει την παγιωμένη αυτή άποψη. Οι συγγραφείς μελέτησαν 64 ασθενείς, κυρίως γυναίκες, μέσης ηλικίας 62 ετών, που έπασχαν από οστεοαρθρίτιδα γονάτων τουλάχιστον από 6ετίας. Ο πόνος τους στην αρχή της μελέτης κυμαίνοντανε από 3 έως 7 στην 10βαθμη οπτική κλίμακα πόνου.
Μετά από 2 μήνες αυτοί που χρησιμοποίησαν μπαστούνι είχαν μέσο όρο πόνου 3,84 ενώ οι μάρτυρες 5.95. Η διαφορά αυτή ήταν στατιστικά ιδιαίτερα σημαντική (p<0.001).
Ακόμη τα άτομα που χρησιμοποίησαν μπαστούνι είχαν στατιστικά σημαντική βελτίωση στην λειτουργικότητα των γονάτων τους συγκριτικά με τους μάρτυρες (Ερωτηματολόγιο Lequesne 12.56 έναντι 15.09 (P<0.001)), όπως και στην απόσταση που μπορούσαν να διανύσουν (327 μέτρα στην αρχή σε 404 μέτρα μετά από 2 μήνες (P<0.001)). Τέλος αυτοί που χρησιμοποίησαν μπαστούνι ελάττωσαν σημαντικά την χρήση μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων.
Οι συγγραφείς καταλήγουν ότι παρούσα εργασία είναι μια από τις ελάχιστες που έχουν μελετήσει την απόδοση του μπαστουνιού σε οστεοαρθρίτιδα γονάτων και θα πρέπει οι ασχολούμενοι με την πάθηση να προσθέσουν το αρχαιότατο αυτό θεραπευτικό βοήθημα στην καθημερινή τους κλινική πρακτική.
