- medReha - http://medreha.com.185-138-42-119.winzone62.grserver.gr -
Απόφαση συμβούλιου της ΟΕΝΓΕ της 16ης Μαρτίου
Η πολιτική συγκυρία
Αυτή την περίοδο οι εργαζόμενοι και η κοινωνία αναμένεται να υποστούν ένα ακόμα «πακέτο» σκληρών μέτρων λιτότητας που περιλαμβάνει το 4ο Μνημόνιο και συνοψίζονται στο τετράπτυχο: ακριβότερη ζωή, μικρότεροι μισθοί, εργασιακή ζούγκλα, χειρότερη περίθαλψη. Ομολογημένος πλέον στόχος των νέων μέτρων δεν είναι η «σωτηρία από τη χρεοκοπία», αλλά η κατεδάφιση κάθε εργασιακής και κοινωνικής κατάκτησης της μεταπολιτευτικής περιόδου στο όνομα της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας. Αυτό που ανοικτά επιδιώκουν είναι να κάνουν την εργασία το μόνο φτηνό πράγμα στη χώρα και να μετατρέψουν τον τόπο μας σε προνομιακό χώρο επενδύσεων χαμηλού εργατικού κόστους και υψηλής κερδοφορίας. Θέλουν να μη μείνει τίποτα όρθιο από το Δημόσιο Σχολείο, το Δημόσιο Πανεπιστήμιο, το Δημόσιο Σύστημα Υγείας, την Κοινωνική Ασφάλιση, το Κοινωνικό Κράτος.
Το εκβιαστικό δίλημμα «Μνημόνιο ή χρεοκοπία» που επέβαλλε στην κοινωνία η ελληνική κυβέρνηση, αποδείχθηκε περίτρανα ότι ήταν προϊόν συστηματικής εξαπάτησης των πολιτών και ότι η προσφυγή στο ΔΝΤ ήταν προσυμφωνημένη πολιτική επιλογή για να υλοποιηθεί χωρίς σοβαρές αντιδράσεις η πιο βίαιη αναδιανομή του πλούτου των τελευταίων δεκαετιών και η κατάφωρη παραβίαση βασικών εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων αλλά και συνταγματικών ελευθεριών.
Σήμερα το Μνημόνιο χρεοκοπεί οριστικά οδηγώντας τους εργαζόμενους και τη χώρα στην κοινωνική οπισθοδρόμηση, εξαπλώνοντας παντού τη βαρβαρότητα της απόλυσης, της φτώχειας, της περιθωριοποίησης, της αναξιοπρέπειας.
Η πολιτική του Μνημονίου, η οποία αναμένεται να αποκτήσει ακόμα σκληρότερα χαρακτηριστικά μετά τη σύνοδο κορυφής της ΕΕ της 25ης Μαρτίου, δεν έχει πλέον καμιά πολιτική και κοινωνική νομιμοποίηση.
Γι’ αυτό, όσο οι πολίτες ξεπερνούν την ηττοπάθεια και τη μοιρολατρία, όσο πληθαίνουν οι συλλογικές αντιστάσεις, όσο διευρύνεται η κοινωνική ανυπακοή, τόσο πολλαπλασιάζονται τα κρούσματα αυταρχισμού, αυθαιρεσίας και κρατικής καταστολής. Η κυβέρνηση, σε αγαστή συνεργασία με τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ, στοχοποιεί κάθε κοινωνική διαμαρτυρία ως «υποκινούμενη», «συντεχνιακή», «ανεύθυνη».
Είναι χαρακτηριστική η στάση της στο θέμα της απεργίας πείνας των 300 μεταναστών. Ενώ αρχικά επέδειξε «πολιτική πυγμής» και «μηδενικής ανοχής» απέναντι τους επενδύοντας στα ξενοφοβικά αντανακλαστικά μιας σημαντικής μερίδας της κοινωνίας, αναγκάστηκε κάτω από την πίεση ενός πολύμορφου κοινωνικού μετώπου συμπαράστασης και αλληλεγγύης προς τους απεργούς πείνας να αναζητήσει την ύστατη ώρα προτάσεις διεξόδου που έγιναν αποδεκτές. Οι απεργοί πείνας δικαιώθηκαν ηθικά, κέρδισαν σημαντικές αλλαγές στις προϋποθέσεις χορήγησης άδειας παραμονής αλλά και υγειονομικής περίθαλψης που θα ευνοήσουν και τους Έλληνες εργαζόμενους (μείωση σε 50 των απαιτουμένων ενσήμων για βιβλιάριο υγείας) και απέδειξαν με τη στάση τους ότι « μόνος χαμένος αγώνας είναι αυτός που δεν δόθηκε» .
Η αμέριστη συμπαράσταση σε μια τέτοια κορυφαία και συγκινητική πράξη αυταπάρνησης και ανθρώπινης αξιοπρέπειας, αποτελεί θεμελιακή επιλογή για την ΟΕΝΓΕ, είναι μια αδιαπραγμάτευτη στάση που υπαγορεύεται από τις αξίες του ανθρωπισμού, της αλληλεγγύης προς κάθε κατατρεγμένο, της υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, του σεβασμού προς το υπέρτατο αγαθό της ζωής και της τήρησης της ιατρικής δεοντολογίας και των διεθνών συμβάσεων σε σχέση με τους απεργούς πείνας.
Μετά από τη θετική έκβαση της υπόθεσης των απεργών πείνας, μόνο θλίψη και οργή μπορεί να προκαλέσει η αναφορά του Υπουργού Υγείας κ. Λοβέρδου για τις 100.000 ευρώ που κόστισε στα νοσοκομεία η νοσηλεία τους, όταν πριν λίγες κόπτονταν για την υγεία τους και την ανάγκη νοσοκομειακής υποστήριξης τους. Αν νομίζει ο κ. Λοβέρδος ότι ενισχύει τη δεινή θέση του με την υιοθέτηση της ακροδεξιάς ρητορικής και τη στοχοποίηση των φτωχών, των άπορων και των μεταναστών ως υπαίτιων για την υπερχρέωση του ΕΣΥ, είναι πολύ γελασμένος.
Αποτίμηση των κινητοποιήσεων στο χώρο της Υγείας.
Παρά την ψήφιση του νομοσχεδίου Λοβέρδου, η καθολική αντίδραση όλων των γιατρών, οι προχωρημένες μορφές αγώνα και η κοινωνική τους αποδοχή, η συγκρότηση του πανιατρικού αγωνιστικού μετώπου υπεράσπισης της Υγείας, αποτελούν μια σοβαρή παρακαταθήκη για το ιατρικό συνδικαλιστικό κίνημα και για την συλλογική συνείδηση του ιατρικού σώματος.
Για πρώτη ίσως φορά, μια κινητοποίηση των γιατρών αποτέλεσε σοβαρό πολιτικό γεγονός και ανέδειξε τα προβλήματα της Υγείας ως άμεσης πολιτικής προτεραιότητας. Οι 11 μέρες κατάληψης του Υπουργείο Υγείας, οι πρωτοφανούς μαζικότητας γενικές συνελεύσεις, το προωθημένο πλαίσιο αιτημάτων και στόχων που διαμορφώθηκε (12 σημεία) και κυρίως το πανιατρικό-παλλαϊκό συλλαλητήριο της 9ης Φεβρουαρίου, δείχνουν ότι ένα νέο κίνημα στο χώρο της Υγείας είναι γεγονός. Ένα κίνημα που ξεπερνά το επίπεδο της κλαδικής διεκδίκησης και απαντά με πολιτική σαφήνεια τόσο στη σύγχρονη κοινωνική ανάγκη για δωρεάν-δημόσια-ποιοτική περίθαλψη, όσο και στο δικαίωμα των μαχόμενων γιατρών για επιστημονική και επαγγελματική αξιοπρέπεια. Αποτελεί σημαντικό κεκτημένο αυτού του κινήματος η αντίληψη συλλογικής υπεράσπισης των δημόσιων και κοινωνικών αγαθών ( Υγεία- Παιδεία-Συγκοινωνία) από τον «οδοστρωτήρα» του Μνημονίου και η αναγκαιότητα του διακλαδικού–παλλαϊκού συντονισμού για την συνολική ανατροπή της κυβερνητικής πολιτικής και των επικυρίαρχων της χώρας( ΕΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ).
Ο διάλογος με το υπουργείο Υγείας
Στις 21 Δεκεμβρίου 2010 η Ε.Γ. της ΟΕΝΓΕ δήλωσε προς την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας ότι η Κοινή Υπουργική Απόφαση Σαχινίδη – Λοβέρδου συνιστά άθλιο εμπαιγμό των νοσοκομειακών γιατρών και ότι δεν έχει νόημα η συνέχιση του διαλόγου μαζί τους, εάν δεν καταργηθεί το πλαφόν του 9% στις πρόσθετες εφημερίες.
Η εξαπάτησή μας όμως συνεχίστηκε και με την ψήφιση του Νόμου 3918/11.
Έτσι, όταν οι Υπουργοί Υγείας και Εργασίας – Κοινωνικής Ασφάλισης μας προσκάλεσαν στον «διάλογο» για την εφαρμογή του ψευδεπίγραφου νόμου «διαρθρωτικές αλλαγές στην υγεία», απαντήσαμε ότι τις θέσεις και προτάσεις τις εκθέσαμε αναλυτικά και εγγράφως και στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής, αγνοήθηκαν όμως επιδεικτικά στη διαδικασία της νομοθέτησης, γι αυτό και η ΟΕΝΓΕ δεν προτίθεται να γίνει «ντεκόρ» ενός εικονικού διαλόγου με προειλημμένες κυβερνητικές αποφάσεις. Αντιπροτείναμε μια άλλη «ατζέντα» συζητήσεων με άλλη θεματολογία στην οποία κεντρικά να είναι τα ζητήματα της Κλαδικής Σύμβασης Εργασίας των νοσοκομειακών γιατρών, το Ειδικό Ιατρικό Μισθολόγιο, το πρότυπο ασφαλούς και ποιοτικής εφημερίας, οι προσλήψεις, η σωστή οργάνωση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας.
Δεν πήραμε καμία απάντηση στην αντιπρότασή μας.
Μια ακόμη απόδειξη ότι η Κυβέρνηση επιθυμεί «διάλογο» είτε προσχηματικό είτε εξαπάτησης και ότι τα σενάρια για κατάργηση των επιδομάτων βιβλιοθήκης και νοσοκομειακού, καθώς και του Ειδικού Ιατρικού Μισθολογίου, απηχούν κυβερνητικές προθέσεις. Σε τέτοιου είδους διάλογο δεν συμμετέχουμε.
Η κατάσταση στο ΕΣΥ
Μετά τις δύο νομοθετικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης (νόμοι 3868/2010 και 3918/2011) που ιδιωτικοποιούν ακόμα περισσότερο το ΕΣΥ (ολοήμερη λειτουργία, ιδιωτικός φορέας διεκπεραίωσης των προμηθειών κλπ) και κυρίως μετά την οριστική υπαγωγή της Υγείας στο ασφυκτικό πλαίσιο των περικοπών του Μνημονίου, το μέλλον της δημόσιας περίθαλψης διαγράφεται ζοφερό. Το πάγωμα των προσλήψεων γιατρών-νοσηλευτών, η δραστική μείωση των κονδυλίων για λειτουργικές δαπάνες των νοσοκομείων και οι συνακόλουθες ελλείψεις υλικών ζωτικής σημασίας, η αδυναμία πληρωμής των πρόσθετων εφημεριών που πραγματοποιούνται και συνεπώς της πλήρους εφημεριακής κάλυψης πολλών κλινικών και τμημάτων της επαρχίας, έχουν οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια το ΕΣΥ σε λειτουργική κατάρρευση. Και αυτό ειδικά στην σημερινή περίοδο της κρίσης θα επιδεινώσει δραματικά τους υγειονομικούς δείκτες στη χώρα και θ΄ αποτελέσει σοβαρό πλήγμα στην κοινωνική συνοχή.
Ήδη υπάρχουν στοιχεία (βλ. έρευνα του Κέντρου Μελετών Υπηρεσιών Υγείας) που δείχνουν ότι εδώ και ένα χρόνο 4 στους 10 Έλληνες με χαμηλά εισοδήματα στερούνται πλέον ακόμη και βασικές ιατρικές υπηρεσίες (εμβολιασμοί παιδιών, οδοντιατρική φροντίδα, συστηματική παρακολούθηση και θεραπεία χρόνιων νοσημάτων κλπ). Η πραγματικότητα αυτή χειροτερεύει ακόμα περισσότερο λόγω της επιβολής του εξέταστρου των 5 ευρώ και της πληρωμής των εξετάσεων από την τσέπη του ασφαλισμένου, που επιβαρύνουν κυρίως τους πιο αδύναμους οικονομικά συμπολίτες μας.
Όλα αυτά δεν έχουν προφανώς σχέση με την επιβεβλημένη προσπάθεια περιστολής της σπατάλης, της συναλλαγής, της προκλητής ζήτησης και της διαφθοράς, ιδιαίτερα στον τομέα των προμηθειών και του φαρμάκου. Η λογική του Υπουργείου είναι η οριζόντια περικοπή των δημόσιων δαπανών υγείας σε τριτοκοσμικά επίπεδα και όχι η στοχευμένη και αποτελεσματική παρέμβαση στο κύκλωμα της υπερκατανάλωσης και υπερτιμολόγησης υλικών που χρόνια τώρα εξέθρεψαν, ανέχτηκαν και συγκάλυψαν όλες οι κυβερνήσεις.
Εμείς θεωρούμε βάσιμα ( βλ. μελέτη στο Βρετανικό NHS) ότι οι περικοπές στη δημόσια περίθαλψη βλάπτουν σοβαρά την Υγεία, ιδιαίτερα των φτωχών ανθρώπων. Έχουμε την υποχρέωση ως νοσοκομειακοί γιατροί να το κοινοποιήσουμε αυτή την τραγική διαπίστωση και να συμβάλλουμε στην ανάπτυξη ενός κινήματος άρνησης των περικοπών στο ΕΣΥ ( GREECE UN-CUT ) όπως και των απαράδεκτων «διοδίων» στα Νοσοκομεία και ΚΥ. Γενικότερα αυτό που χρειάζεται είναι η οικοδόμηση ενός σταθερού κοινωνικού μετώπου διεκδίκησης του δικαιώματος όλων των ανθρώπων, ανεξάρτητα από εργασία, ασφάλιση, νομιμοποιητικά έγγραφα, σε δημόσια και δωρεάν φροντίδα Υγείας υψηλής ποιότητας.
Απαιτούμε από το Υπουργείο Υγείας:
10. Να θεσμοθετήσει σύστημα δημόσιας εκπαίδευσης και μετεκπαίδευσης των γιατρών, απομακρύνοντας οριστικά τις Φαρμακευτικές Εταιρείες από τον κρίσιμο αυτό τομέα. Να δώσει κίνητρα στους γιατρούς του ΕΣΥ για την κατάργηση της υπερσυνταγογράφησης φαρμάκων και την ανάδειξη της επιστημονικής γνώσης , της ιατρικής δεοντολογίας και του συμφέροντος της υγείας του ασθενή ως μοναδικών κριτηρίων συνταγογράφησης φαρμάκων, παραγγελίας εργαστηριακών εξετάσεων, επιλογής υγειονομικού υλικού και διενέργειας θεραπευτικών πράξεων.
11. Με δεδομένη την κωλυσιεργία του υπουργείου στην περαίωση των προσλήψεων μόνιμων γιατρών να παρατείνει τη θητεία των επικουρικών γιατρών για ένα έτος μετά την πρώτη τους ανανέωση, ώστε να μην καταρρεύσουν ολοκληρωτικά αρκετά Τμήματα και οι Κλινικές που στηρίζουν σήμερα τη λειτουργία τους στους επικουρικούς γιατρούς .
12. Να λύσει τα μείζονα ασφαλιστικά ζητήματα των νοσοκομειακών γιατρών και να συζητήσει εκ νέου την ένταξή μας στα ΒΑΕ. Οι νοσοκομειακοί γιατροί θεωρούν απαράδεκτη κάθε σκέψη από πλευράς κυβέρνησης να αυξήσει, αντί να μειώσει λόγω ανθυγιεινούς εργασίας, τα όρια συνταξιοδότησης των γιατρών.
13. Να αναβαθμίσει τον εξοπλισμό όλων των Νοσοκομείων με τη σύγχρονη βιοϊατρική τεχνολογία αιχμής, όρος απαραίτητος για την ταχύτερη, αποδοτικότερη και αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση των προβλημάτων υγείας των συμπολιτών μας.
14. Να εγκαταλείψει κάθε ιδέα για κυκλικό ωράριο, ελαστικές εργασιακές σχέσεις και να διαφοροποιηθεί απερίφραστα από τα σενάρια για αύξηση του 48ωρου σε 65ωρο που κυοφορούνται αυτή την εποχή στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τους νεοφιλελεύθερους κύκλους της ΕΕ.
Το Γενικό Συμβούλιο της ΟΕΝΓΕ αποφασίζει :
¨ Τήρηση των ρυθμίσεων της κλαδικής μας συμφωνίας και του ιδρυτικού νόμου του ΕΣΥ για το ιατρικό μισθολόγιο
¨ Όχι στις περικοπές και στις συγχωνεύσεις που διαλύουν το ΕΣΥ
¨ Αξιοπρεπείς αποδοχές για όλους τους εργαζόμενους
¨ Δωρεάν δημόσια καθολική περίθαλψη ποιότητας ως κοινωνικό δικαίωμα
¨ Ανατροπή Μνημονίου ΕΕ-ΔΝΤ και της «ανθυγιεινής» κυβερνητικής πολιτικής
Συγκεκριμένα:
Το Γενικό Συμβούλιο της ΟΕΝΓΕ αποφασίζει επίσης:
ΓΙΑ ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΒΑΡΝΑΒΑΣ
Το άρθρο εκτυπώθηκε από medReha: http://medreha.com.185-138-42-119.winzone62.grserver.gr
Copyright © 2009 medReha. All rights reserved.